Az önce okuldan bir arkadaşımla projelerimiz hakkında konuşuyorduk. Bir İngiliz. Son bir yıldır iş ortamına ‘sevgi’ kelimesini yerleştirmek üzerine çalışıyor. Erkek olarak da karşılaştığı güçlüklerden bahsediyordu, bu kelimeyi kullandığı için. Haline güldük. “Sevgi” kelimesi ve bunun bir iş toplantısında yarattığı etki. Sanki ayıp bir söz gibi. Oysa her üç cümlede bir “kar” sözünü kullanabiliriz. Onda bir sorun yok.
İki gündür bu yazıya yorum yapmaya çalışıyorum ama kızım sürekli tepemde olduğundan bir türlü kafamı toplayamadım. Şu anda hala tepemde ama kararlıyım, yazıcam.
Aklıma uzun bir masanın etrafında oturmuş gözlüklü, göbekli amcalar, saçını sıkı sıkı toplamış siyah döpiyesli somurtuk teyzeler geldi. Topluca ciddiyet içinde homurdanırken içlerinden birisi konuşmasının içine “sevgi” sözcüğünü katıp duruyor. Geri kalanının değişen surat ifadelerini düşünmek bile kahkaha sebebi:)))
Valla arkadaşının işi çok zor…
“Erkek olarak karşlaştığı güçlükleri” de tahmin edebiliyorum. Zira sevgi kavramı sanki dişil bir kavram olarak düşünülüyor ve belki de bu yüzden iş ortamlarına yakıştırılmıyor. Zaten kadın gibi davranan, kadın gibi giyinen ve kadın gibi konuşan kadınlar da farkındaysan iş ortamlarına fazla yakıştırılmaz.
Sorma:) hakikaten zor durumu bence de! Karizması baya çizilmiş anladığım kadarıyla:) Ama bir yandan da kara komedi durum. İş hayatında sevgi deme de ne dersen de!