Bazen Yapmandan Bilemez İnsan

Bu blog bir buçuk yıl önce ani bir ilhamla, ani bir şekilde başladı:) Hiçbir yayma ve yayılma endişesi taşımadı bu süre içinde. Kendi halinde mutlu mutlu büyüdü, olgunlaştı ve sevgi dolu bir okuyucu kitlesi edindi. Çok defa düşündüm bir Facebook sayfası edineyim mi onun için diye, çünkü her ne kadar iletişim içinde olmayı sevsem de, saatlerimi bilgisayar başında geçirir hale gelmekten korkuyorum. Sonra güldüm kendime, bu biraz da bana bağlı sonuçta.

Bu blog kendi kendine konuşuyor aslında. Bazen benim de onu sonradan anladığım oluyor. Onun anlatmak istediği şeyler var ve yazmam için beni seçti, bu yüzden şanslı hissediyorum kendimi. Çok sevdim yazmayı, çünkü yazmasaydım bilemeyecektim…

Bazen yapmadan bilemez insan…