Oğlumun hayatıma katkısını anlatmam güç. Onun üzüntülü anlarında veya ona kızdığımda konuşurken onun göz hizasına inmem, dünyasını anlamama büyük bir etki yaptı mesela. Görüyorum ki her şey kocaman gözüküyor onun baktığı açıdan ve bu büyüklükle başaçıkmada minik bedeninin zaman zaman ona yaşattığı zorluğu anlayabiliyorum. Böylelikle ona ihtiyaç duyduğu desteği vermem kolaylaşıyor. Bu tecrübem hayatımın birçok yanına da etki etti.
İkincisi, ellerimle bir şeyler üretmeye başlamamın hayatıma yaptığı katkı. Beni uğraştığım alanda tecrübesizlikle, koşullanmamışlıkla, yaratıcılıkla dolu bir başlangıç zihnine çekti bu çaba. Biliyorum fizyolojik olarak da o uğraşım sırasında beynimde yepyeni bağlantılar oluşuyor ve sanırım bu sayede de yaşama biraz daha farklı bakabiliyorum. Bunun bir nimet olduğunu son günlerde iyice kutuplaşmış, kalıp kalıp olmuş düşünceler arasında gezerken anladım.
Son olarak bir şey daha ekleyeceğim. Bu iki tecrübe bana bir şey gösterdi. Göz hizasında göz göze gelmedikçe gerçekten anlamak ve yeni bir şey yapmadıkça gerçekten değişmek zor. Sanırım gerçekten barışmak da…
Comments 6
Author
Güzel bir şeye vesile olduysam ne mutlu bana. Çok sevgiler benden de!
Author
Çok çok teşekkür ederim güzel bu yorum için. Sanırım beraber büyüyoruz. Çok sevgiler!
Bu göz göze gelme işi çocuk gelişim kitaplarında okuduğum, ama kendi oğlumla yapmayı çoğu zaman es geçtiğim bir tarzdı. Bu yazıyla bunu bana tekrar hatırlattığın için teşekkür ederim. Evren bunu bana hatırlatmak istedi, belli ki 🙂 Evrenin bu isteğini saygıyla kabul ediyorum, sevgiler
Aynı konularda aynı şeyleri düşünüyor ve hissediyordum ama nasıl anlatılır bilemiyordum. Sen çok güzel anlatmışsın…
Kızım doğduğundan beri yaşadıklarım, zor, tatlı, güzel, biraz acı ne varsa, onunla iletişimimde kullandığım dilin geri dönüşleri, her şeyden önce onun varlığının fark etmemi sağladıkları…
Hayatımın, her şeye bakış açımın hiç de kolay olmayan, beni en derinlere sokup sokup çıkaran değişimi…
Ellerimi ruhumun uzantısı gibi kullanıp ta içerilerden gelen şeyleri maddeye dönüştürmenin verdiği mutluluk…
Bunları düşünüp düşünüp bir türlü yazamıyordum. Sen yazmışsın, eline sağlık:)
Author
İçime aniden geliyor bu yazılar. Çok sevindim içindekilerle örtüşmesine. Aslında bazen ben-sen var mı onu da bilmiyorum:)
Wuhuuuuu! Yine bıçak gibi bir yazı. Keskin, etkili, net. Tek darbelik.
Yazılarında en çok bunu seviyorum galiba. Okuduğum, bildiğim, düşündüğüm her şeyi, demleyip sunuveriyorsun önüme. Damıtılmış kelime dizileri. Tek shot’lık 🙂