Oğlum; görüyorsun, hissediyorsun, duyuyorsun… Bazılarını büyüyünce anlayacaksın. Ve büyüdükçe daha çok anlayacaksın.
Hissettiklerin, sezdiklerin çok ve doğru, bu dünyada onlarla yön bulacaksın. Onları bastırmayı değil sana onları fark etmeyi, anlamayı, yönetmeyi ve onlara güvenmeyi öğreteceğim. Öfkeli bir insan, öfkeli değilim diyecek, sen gerçeği ‘bileceksin’. Seven sevmiyorum, sevmeyen seviyorum diyecek, sen yine ‘bileceksin’. Boşu dolu, doluyu boş gösterecekler sen ‘bileceksin’. Sana ‘bilmeyi’ öğreteceğim.
Sana bazen canını acıtsa da, zaten bildiğini, gördüğünü, ortada olanı kabul etmeyi, kendini aldatmamayı öğreteceğim.
Bazen bırakman, kazanacak hiçbir şeyin olmadığını görmen gerekecek, sana acıtmadan, kırıp dökmeden ama ardına bakmadan gitmeyi öğreteceğim. Bırakabilmenin, kaybedebilmenin yaşamdaki gücünü göstereceğim.
Bazen tek başına kalacaksın veya tek başına bırakmakla tehdit edecekler, yalnız kalmaktan korksan da yanlış olanı yapmamayı öğreteceğim.
Sana kibir ve onur arasındaki farkı, yaldızlar için ruhunu satmamayı, -mış gibi davranmamayı ve bedeli ağır olsa da gerektiğinde kararlı bir şekilde ‘dur’ diyebilmeyi öğreteceğim.
Güzel şeyler yapacaksın, fark etmeyenler olacak, hiç yokmuşsun gibi davrananlar olacak, doğa vergisi yeteneklerinden korkup vasatı yüceltenler olacak, sana her şeye rağmen doğana sahip çıkmayı öğreteceğim.
Sana farklı olmayı, sen olmayı ve bundan korkmamayı öğreteceğim.
Sana bildiklerimi öğreteceğim. Bunları yaparsan yaşamda başarılı olur musun bilmem, ama eminim ki yaşamanın bir anlamı olacak…
Boraboy Gölü – Amasya